Eerst even naar de apotheek
om mijn pillen te halen tegen het ‘zomaar in de broek plassen’. Heb ik
tegenwoordig nodig. Schaam me dood voor die meiden in de apotheek. Dat is vandaag
mijn eerste activiteit buitenshuis.
Dan naar de Jumbo. Daar ga
ik voor zo’n vijfentwintig euro levensmiddelen kopen. Dure zaak, hoor, die
Jumbo! Ik ben er helaas wel op aangewezen, omdat het de dichtstbijzijnde super
is en ik nog niet zo ver kan sjouwen met mijn nog niet helemaal herstelde lichaam.
Wat zielig! Al wandelend naar de Jumbo neem ik me voor om ‘stamppot spinazie
met kaas’ te gaan eten vanavond. Als ik me bij de groenteafdeling buk om de laatste zak van
300 gram spinazie te pakken duwt iemand zowat een winkelwagentje mijn kont in.
Ik hoor ‘sorry’ en wat binnensmonds gemompel:
‘laatste zak spinazie verdomme’ … het geluid klinkt alsof het uit de mond komt
van een doorrookte havenarbeider maar als ik me omdraai blijkt er een keurig
gesoigneerde oudere dame bij die stem (en dat winkelwagentje) te horen en … ik kan
zo wel zien: een travestiet is het niet.
‘Ja, u heeft pech mevrouw
maar misschien hebben ze die zakken nog in de voorraad liggen … ik zou het even
vragen als ik u was.’
‘Ja, dat lijkt me zo’n gek
idee nog niet, baste ze .. tja, want ik zat vanmorgen aan mijn ontbijtje en
toen dacht ik, het lijkt me heerlijk om vandaag eens spinazie te eten … lekker
en ook nog zo gezond, hè? Nou, ú gaat in ieder geval vanavond wèl spinazie eten
… weet u wat u dan eens moet proberen? Een stamppotje spinazie met kaas … dat
is me toch lekker!!!
‘Dat lijkt me een
uitstekend idee, mevrouw,’ lulde ik met haar mee,‘ Ik loop meteen naar de kaasafdeling.
Welke kaas kan ik het beste nemen, denkt u? Oude of oud belegen?’
‘Zelf neem ik altijd oud
belegen … oooh als ik er aan denk dan loopt het water me al in de mond … oooh
ik hoop toch zo dat er nog wat spinazie
is … even aan die verkoopster daar vragen: verkoopster … oehoe …
verkoopstertje’(dat ‘oehoe’ klinkt helemaal niet bij dat ruige stemgeluid van
haar.)
Ik loop snel door naar de
kaasafdeling. Een paar meter achter me is de zware-stem-dame druk in de weer
met een in het geel gestoken Jumbo medewerkstertje. Ik had graag kaasblokjes
gekocht maar nou heb ìk pech: er waren noch oude noch oud belegen kaasblokjes
te koop. Ik besloot toen maar voor het eerst sinds mijn val een homp kaas van
een pond te kopen. Ik hoop dat ik het
voor elkaar krijg om dat stuk kaas in blokjes te snijden. Alleen vrees ik dat
mijn rechterhand er nog te zwak voor is, hoewel ik sinds de val, al weer heel
wat dingen heb leren doen met rechts: sinds deze week kan ik de veters weer strikken
van mijn wandelschoenen, met een stokertje en een ragertje de spleetjes tussen
mijn tanden schoonmaken, knippen met een gewone schaar, met de nagelknippertje
mijn nagels knippen, mijn deurslot met de sleutel openen en … m’n kont afvegen!
Het is me alleen nog niet gelukt mezelf fatsoenlijk te bevredigen met rechts.
Die kaas heb ik trouwens keurig
in blokjes kunnen snijden en samen met de puree en spinazie heb ik er een heerlijke
stamppotje van gemaakt waarvan ik lekker heb zitten smullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten