dinsdag 18 april 2017

SMARTPHONE

‘Goedemorgen buurman, wat zijn we weer sportief hè?’
 Ik loop zelf een beetje duf, slaperig de trap af. Het is gisteravond veel te laat geworden. Mijn vrouw (VOORAL MIJN VROUW)en ik hadden gisteravond gewoon eens zin in een lekker vrijpartijtje, om het maar eens netjes uit te drukken en daar wilde maar geen eind aan komen…… vandaar…
Hij dribbelt, met zijn doorzichtige vuilnisbakzakje ONDER ZIJN ARM GEKLEMD ……….ik zie eier- en mandarijnenschillen, fijngeknepen blikjes bier, Snelle Jelle en een Douwe Egberts fijngemalen koffie- verpakking ……. energiek naar beneden. We wonen allebei op de 6e verdieping van de Sodampioflat in de Maximapolder. Ik weet dat hij niet zo sportief is, als hij zich voor doet ….want we zullen zo gaan meemaken dat hij, wanneer hij zijn vuilnisbakzakje buiten gedumpt heeft, hij naar boven gaat met de lift.
‘Zwak! Naar beneden een vent dan naar boven ook een vent, vind ik persoonlijk tenminste.
Ik moet toevallig weer even terug naar mijn woning omdat ik merk dat ik mijn smartphone ben vergeten. En, zoals ik al schreef, mijn sportieve buurman stapt gelijk met mij de 6e verdieping weer op. Ik vanaf de trap, onze sportman vanuit de lift.

‘Wat is is dat  nou voor onsportief gedoe buurman? zeg ik misschien een beetje te sarcastisch … hoewel ik er absoluut geen ruzie met hem over wil hebben………………..  buurman mompelt iets nauwelijks verstaanbaars: … hij moet zo weer met een zware zak naar beneden, dacht ik dat ik hem hoorde zeggen ….. Afin, dat moet hijzelf maar weten. Ik ga mijn woning in voor mijn smartphone …. Nou dacht ik toch, dat ik hem op mijn bureau in mij slaapkamer had laten liggen maar daar lag van alles behalve mijn smartphone. Er stonden vier kaarsen, een leeg bier blikje, een vol glaasje jonge jenever, dat ik maar gauw even achterover sloeg, een wekker, een ‘lekker luchtje’ ………had ik alleen voor als mijn vriendin kwam ………..ik spoot vaak te veel op mijn nek …….. dan werd ze er misselijk van …….. een perforator, een nietapparaat, drie armbanden ….. een van leer , een MET witte en een MET roze kralen, een plastic tonnetje met veel pennen en potloden, een Raboscanner, een usb-stick twee linialen, de allergrootste stekkerdoos, die ik in huis had…….. een doosje met herrie stoppers (voor in me oren als de buren ’s avonds laat weer eens uit hun dak gaan met allerlei ‘gouwe ouwe’-muziek en een stapelstapel papieren, papieren met aantekeningen, papieren met advertenties, papieren met gebruiksaanwijzingen, papieren met lessen Nederlandse grammatica en verrek, wat lag daar onder de papieren Nederlandse grammatica EN .........Mijn smartmobile! Eigenlijk wel logisch ook want ik had gisteren mijn les voor Hassan, (mijn Somalische leerling Nederlandse taal) zitten voor te bereiden. Hassan wilde wat weten over tegenwoordige tijd en verleden tijd dus ik  had wat oefenstof uitgedraaid uit internet: komen-kwamen, lopen- liepen, zuipen-zopen, maken-maakten, gaan-gingen; dat leek me wel leuk voor hem om te weten. We hadden om 11.00 uur afgesproken in de bibliotheek maar om tien over elf was hij er nog niet. Ik belde  naar zijn smartphone, waar hij bleef …… ‘dubbel afspraak make mieneer Jos, sorry’. 
Was ik daarvoor nou voor lul vanuit Maximapolder naar het centrum gereisd…….. was ik daarvoor bezig geweest met die tegenwoordige en verleden tijd? Lulhassanhannes. Dit was toch alweer mooi de tweede keer dat ik voor jan lul naar het centrum was gereisd voor hem. Nog één keer en er gaat een dikke streep door de naam Hassan.















+

Geen opmerkingen:

Een reactie posten