‘Goedemorgen
buurman, wat zijn we weer sportief hè?’
Ik loop zelf een beetje duf, slaperig de trap
af. Het is gisteravond veel te laat geworden. Mijn vrouw (VOORAL MIJN VROUW)en ik hadden
gisteravond gewoon eens zin in een lekker vrijpartijtje, om het maar eens
netjes uit te drukken en daar wilde maar geen eind aan komen…… vandaar…
Hij dribbelt,
met zijn doorzichtige vuilnisbakzakje ONDER ZIJN ARM GEKLEMD ……….ik zie eier- en mandarijnenschillen,
fijngeknepen blikjes bier, Snelle Jelle en een Douwe Egberts fijngemalen koffie-
verpakking ……. energiek naar beneden. We wonen allebei op de 6e
verdieping van de Sodampioflat in de Maximapolder. Ik weet dat hij niet zo
sportief is, als hij zich voor doet ….want we zullen zo gaan meemaken dat hij,
wanneer hij zijn vuilnisbakzakje buiten gedumpt heeft, hij naar boven gaat met de
lift.
‘Zwak! Naar
beneden een vent dan naar boven ook een vent, vind ik persoonlijk tenminste.
Ik moet
toevallig weer even terug naar mijn woning omdat ik merk dat ik mijn smartphone
ben vergeten. En, zoals ik al schreef, mijn sportieve buurman stapt gelijk met
mij de 6e verdieping weer op. Ik vanaf de trap, onze sportman vanuit
de lift.
‘Wat is is
dat nou voor onsportief gedoe buurman? zeg
ik misschien een beetje te sarcastisch … hoewel ik er absoluut geen ruzie met
hem over wil hebben……………….. buurman mompelt
iets nauwelijks verstaanbaars: … hij moet zo weer met een zware zak naar
beneden, dacht ik dat ik hem hoorde zeggen ….. Afin, dat moet hijzelf maar
weten. Ik ga mijn woning in voor mijn smartphone …. Nou dacht ik toch, dat ik
hem op mijn bureau in mij slaapkamer had laten liggen maar daar lag van alles
behalve mijn smartphone. Er stonden vier kaarsen, een leeg bier blikje, een vol
glaasje jonge jenever, dat ik maar gauw even achterover sloeg, een wekker, een
‘lekker luchtje’ ………had ik alleen voor als mijn vriendin kwam ………..ik spoot
vaak te veel op mijn nek …….. dan werd ze er misselijk van …….. een perforator,
een nietapparaat, drie armbanden ….. een van leer , een MET witte en een MET roze
kralen, een plastic tonnetje met veel pennen en potloden, een Raboscanner, een
usb-stick twee linialen, de allergrootste stekkerdoos, die ik in huis had……..
een doosje met herrie stoppers (voor in me oren als de buren ’s avonds laat weer
eens uit hun dak gaan met allerlei ‘gouwe ouwe’-muziek en een stapelstapel
papieren, papieren met aantekeningen, papieren met advertenties, papieren met
gebruiksaanwijzingen, papieren met lessen Nederlandse grammatica en verrek, wat
lag daar onder de papieren Nederlandse grammatica EN .........Mijn smartmobile! Eigenlijk
wel logisch ook want ik had gisteren mijn les voor Hassan, (mijn Somalische
leerling Nederlandse taal) zitten voor te bereiden. Hassan wilde wat weten over
tegenwoordige tijd en verleden tijd dus ik
had wat oefenstof uitgedraaid uit internet: komen-kwamen, lopen- liepen,
zuipen-zopen, maken-maakten, gaan-gingen; dat leek me wel leuk voor hem om te
weten. We hadden om 11.00 uur afgesproken in de bibliotheek maar om tien over
elf was hij er nog niet. Ik belde naar
zijn smartphone, waar hij bleef …… ‘dubbel afspraak make mieneer Jos, sorry’.
Was ik daarvoor nou voor lul vanuit Maximapolder naar het centrum gereisd……..
was ik daarvoor bezig geweest met die tegenwoordige en verleden tijd? Lulhassanhannes.
Dit was toch alweer mooi de tweede keer dat ik voor jan lul naar het centrum was gereisd voor hem. Nog één keer en er gaat een dikke streep door de naam Hassan.
+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten