zondag 7 mei 2017

STRAND

D e volgende ochtend ging ik vroeg naar het Centraal Station om de trein naar Hoek van Holland te nemen. Ik wilde die van half zeven hebben omdat alle latere treinen vol zitten met stoffige norse ambtenaren, die in een van die kleine achterlijke dorpjes aan de lijn Rotterdam-Hoek van Holland werken: Schiedam, Vlaardingen Maassluis. Je zou er voor je verdriet toch niet willen werken. Het komt een enkele keer wel eens voor dat zo’n ambtenaar tegen me aan begint te praten…..daar moet ik nou helemaal niks van hebben. ‘Meneer,’ zeg ik dan, ‘meneer, ik ben nog maar net uit mijn bed en u ook waarschijnlijk, laten we alsjeblieft allebei nog even een oogje dicht doen, alsjeblieft meneer, ik kan echt niet tegen uw geluid, sorry dat ik het zo cru zeg, maar zo is het nu eenmaal.’
Ik heb met niemand een afspraak op het strand. Ga alleen maar om even lekker in m’n eentje te zijn. Uit te waaien. Het is gelukkig redelijk weer en nu al 17 graden. Neem ik een trein later dan is de kans groot dat er veel schooljeugd in zit en daar word ik helemaal gek van: een kabaal van jewelste: de een praat nog harder dan de ander, de een lacht nog uitbundiger dan de ander, de een heeft zijn smartphone nog waanzinniger staan dan de ander. Ik heb ook kinderen in die leeftijd, met smartphones en zo maar die halen het niet in hun hersens om die krengen zo hard aan te zetten …..in ieder geval thuis niet ……ik weet natuurlijk niet wat ze in de trein doen.
Maar in deze duffe ambtenarentrein kom ik lekker relaxt in Hoek van Holland aan. Deze trein rijdt bijna helemaal door tot aan het strand. Ik zie god zij dank geen mens, alleen maar zand, zee en natuurlijk honderden meeuwen. Ik heb mijn laarzen aan gedaan en nu stamp ik door het rulle zand naar de branding. Het strand is nog niet schoongemaakt. Nog allemaal rotzooi van gisteren. Op mijn pad liggen, lege plastic limonadeflesje, papieren zakjes met de naam van een of andere bakker, een zeefje, een kapotte shuttle, een half opgegeten stuk stokbrood, een gescheurde vlieger en een goed gevuld condoom. Ik maak met mijn laars een gat in het zand, wip het condoom er in en trap het zand plat dat ik met mijn laars bovenop dat condoom geschept heb. Ik wil niet dat dat ding hier open en bloot ligt. Waarom Niet? Geen idee ….. of eigenlijk toch wel….ik houd niet van die dingen, ik wil ze gewoon niet zien..
Aan de horizon vaart een schip; een scheepje, lijkt het maar dat zal wel gezichtsbedrog zijn.
Bijna tuimel ik in een vrij diepe kuil, die daar waarschijnlijk door kinderen gegraven is maar daar moet dan hun vader of grote broer wel aan mee geholpen hebben, want hij is zo diep.
Ik kom aan in het nattere gedeelte van het strand, dat loopt gelijk een stuk makkelijker. Volop schelpen. Ik doe mijn jack uit. De zon wordt nu al warm. Half acht is het pas. Het is nog te koud voor in mijn blote body. D’r zijn al heel wat kwallen op het droge. Het is nog tweehonderd meter tot het naaktstrand. Daar is een tent met uitstekende koffie. Altijd vroeg open. Nu ook dus. Maar nog vóór de koffie,  ga ik daar op het strand uit de kleren en neem een frisse duik in het zeewater. Ik kan het me niet elke dag veroorloven maar als het even kan ga ik hierheen om echt lekker relekst en opgewekt wakker te worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten