NAAKTZWEMMEN

Vanmorgen had ik een afspraak op de sportschool om mijn oefenschema eventueel bij te stellen. Dat was hard nodig want ik had ontzettend pijn aan mijn rug. Lage rugpijn. Dus: alle rugoefeningen moeten voorlopig even uit mijn oefenschema. Logisch eigenlijk wel. In plaats van die rugoefeningen, doe ik nu, om de tijd op te vullen: lopen op de loopband, langer roeien, langer op de handfiets en oefenen op een apparaat waarvan ik me de naam absoluut niet meer weet te herinneren. Ik doe nu weer precies een uur over alle oefeningen. Als ik klaar ben ga ik naar de kleedkamer, zoek mijn kluisje op, open het met mijn geheime code, trek mijn jas aan doe mijn handdoek in mijn tas zeg ‘tot ziens’ tegen de anderen in de kleedkamer (als er tenminste  anderen zijn) en ga naar huis wandelen. Het is niet zo’n lange wandeling, ongeveer vijf minuten. Ik loop dan langs het parkeerterrein in de richting van de bushalte op de Michel Angelostraat en steek bij het Zwaar Gereformeerde Wooncomplex over. Wat ik weet van de bewoners van het Zwaar Gereformeerde Wooncomplex is dat ze tegen naakt zwemmen zijn. Want toen het nieuwe zwembad net geopend was, zwommen daar ook de leden van de Naakt Zwem Vereniging…… en dat hebben ze maar twee weken kunnen doen want er kwam gelijk een sterk protest daartegen van de bewoners van het Zwaar Gereformeerd Wooncomplex…….en dat protest had dus succes …..ik begrijp dat die Naakt Zwem Vereniging nu zwemt in Zevenkamp…. ik weet het niet zeker. Bij het Zwaar Gereformeerde Wooncomplex ga ik linksaf in de richting van de Rodaristraat. Om in de Rodaristraat te komen sla ik dan weer  rechtsaf. Het gebouw waar ik woon is het enige wooncomplex in  de Rodaristraat. Het is zes verdiepingen hoog en het bestaat uit 120 wooneenheden…….Ik wist niet wat ik zag toen ik bij de entree van mijn flat kwam. De voordeur was door iets of iemand hard geramd……er was geen glas op de grond gevallen, dat niet, maar de ruit was in tientallen grote scherpe glasstukken gebarsten. Gelukkig had ik er weer aan gedacht om mijn sleutels mee te nemen dus kon ik in ieder geval naar binnen. Ik haalde eerst even de ochtendkrant uit mijn brievenbus en stapte vervolgens de trap op: 4 etages naar boven. Bij mijn eigen voordeur aangekomen was ik toch ook weer een beetje blij met die sleutels …… ja, dan kan ik tenminste gewoon naar binnen, het was bij mij binnen een lekkere temperatuur en dat was goed te merken, omdat het buiten behoorlijk koud was voor de tijd van het jaar.