CURSUS

Ik schrijf niet goed. Ik zou het over de dag van vandaag kunnen hebben bijvoorbeeld. Deze dag begon vanmorgen om 5 uur al. Het was een van die nachten waarin ik weer veel te vroeg wakker werd. Wakker word ik dan van de aandrang om te piesen en ook sterf ik van de dorst. Oké, ik ga piesen en drink een paar slokken water, niet te veel anders ben ik binnen een kwartier wèèr wakker om te piesen. Vijf over vijf lig ik weer in bed in de hoop dat ik meteen in slaap val. Maar dat gebeurt niet. Ik lig een half uur wakker………. slaap dus nog niet en draai me voor de verandering op mijn rug. Ik maak me geen zorgen, denk nergens speciaal aan, alleen slaap ik niet Het wordt 6 uur en ik moet weer naar de wc…..een heel klein pest beetje plassen….nog een slokje water en weer naar bed ……….tegen zevenen ben ik nog steeds niet in slaap en ergens tussen kwart voor acht en acht uur wordt  het buiten een klein beetje licht…..dan ga ik er maar uit….. douchen, afdrogen, aankleden, eten (mijn gisteravond klaargemaakte mueslipapje). Dan ga ik de Volkskrant uit de brievenbus halen: de Turken gaan weer in oorlog met de Koerden; de Maevita zaak is geschikt en Arnon Grunberg schrijft over de oerzonde …daar staat allemaal over geschreven op de voorpagina. Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo interessant om over te lezen. Misschien is het interessant om te schrijven over het telefoontje van mijn vriendin. Ze wenste me veel sterkte bij het gesprek met de psycholoog dadelijk om 11 uur en ze nodigde me uit om na het gesprek met de psycholoog bij haar te komen lunchen. ’Lekker’, zeg ik, ‘leg maar vast vier boterhammen uit de vriezer. ’ Ja, zal ik doen’, zegt ze,  ‘en eh…. Ik heb gisteravond op tv nog de uitreiking van de musical-awards gezien. Onze geliefde musical (my fair lady) is ook in de prijzen gevallen: Han Oldigs, die de vader speelt van Eliza Doolittle en o.a. zingt ’Als het effe kan’…….heeft de prijs voor de beste mannelijke bijrol.’

Maar echt interessant is het niet en zeker niet spannend om daarover wat op te schrijven.

Waarom ik naar een psycholoog zou moeten dat zal waarschijnlijk wel de aandacht trekken van het lezerspubliek. Ik heb vandaag namelijk een intake gesprek bij die psycholoog voor een groepscursus (7 deelnemers) die ik van half februari t/m april ga doen (10 cursusdagen). Die cursus heeft te maken met mijn chronische stoornis: de bipolaire stoornis. De cursus is dus bestemd voor mensen met een bipolaire stoornis. Omdat ik al regelmatig over mijn bipolaire stoornis geschreven heb, zal ik daar nu niet verder over uitweiden. Waarom ik aan die cursus ga meedoen heeft te maken met het feit dat ik de laatste tijd nogal vaak plotselinge woede uitbarstingen heb (kort lontje)…… slaan doe ik overigens nooit. De bedoeling van de cursus voor mij is o.a. te leren signaleren hoe dat plotselinge boos worden nu bij mij in zijn werk gaat en hoe ik dat dan in het vervolg kan voorkomen.

Iedere deelnemer heeft zo weer zijn eigen motivatie om aan deze cursus mee te doen, ze zullen dus niet allemaal een kort lontje hebben, hoop ik. Het zou waarschijnlijk wel interessant zijn om over te schrijven, alleen mag dat niet.